EN
یک حسگر دما چندان مانند یک پلیس کوچک است که به ما کمک می‌کند بفهمیم چقدر چیزی گرم یا سرد است. می‌توانیم آنها را در جاهای زیادی ببینیم، در خانه‌ها، ماشین‌ها، و حتی تا فضا. بر اساس اصل اندازه‌گیری، حسگرهای دما می‌توانند به دو گروه تقسیم شوند: حسگرهای فروسرخ و حسگرهای دمایی نزدیکی.
حسگرهای فروسرخ
روش حسگر دما به روش فروسرخ کار آنها این است که گرما را که از جسم به صورت تابش فروسرخ منتشر می‌شود، مشاهده می‌کنند. آنها نوعی مثل یک جفت نظاره فوق العاده ویژه هستند که به ما اجازه می‌دهد بدون لمس، دمای چیزها را ببینیم.
حسگرهای تماس
حسگرهای دما با تماس، دما را از طریق تماس مستقیم با چیزی اندازه‌گیری می‌کنند. آنها لمس می‌کنند تا ببینند چیز گرم یا سرد است.
مقایسه حسگر دما فروسرخ و حسگر دما با تماس
تفاوت‌های اصلی بین این دو حسگر چیست؟ بیایید کشف کنیم.
حسگرهای فروسرخ: این حسگرها می‌توانند از فاصله دما را اندازه‌گیری کنند. آنها می‌توانند دمای غذا روی گریل یا ماشین‌ها در کارخانه‌ها را از فاصله ای امن اندازه‌گیری کنند.
حسگرهای مخابط: این نوع حسگر برای اندازه‌گیری دمای چیزهایی که می‌توانید مستقیماً به آنها لمس کنید — مثل پوست شما یا یک فنجان شکلات گرم — بهتر کار می‌کند.
مکان‌هایی که ما در آن از حسگرهای مخابط فراوان استفاده می‌کنیم
وجود دارد بسیاری کاربردهایی که هم IR و حسگرهای دماي مخابط در آن استفاده می‌شود. حسگرهای فروسرخ در کارخانجات، مزارع و بیمارستان‌ها رایج هستند. آنها می‌توانند برای بررسی دمای ماشین‌ها، محصولات کشاورزی و حتی برای چک کردن اینکه آیا کسی دماغ سوزی دارد یا خیر، استفاده شوند.
آنها در اشیاء آشنایی مثل فرن‌ها، تنظیم‌کننده‌های دما و شیشه‌های نوزاد هستند. آنها چیزها را به دماهای مناسب برای استفاده بدون آسیب برای ما نگه می‌دارند.
آنها بازگشته‌اند «جنس کصت... این شکل عشق به کار است. اسرع‌گرایی احمقانه است.
هنگامی که از حسگرهای دما استفاده می‌کنید، باید سطح یا مکان تحت نظارت را در نظر گرفته‌اید. حسگرهای فروسرخ برای اندازه‌گیری دما در اشیاء مثل دیوارها یا جاده‌ها کارآمد هستند، اما ممکن است اندازه‌گیری دقیق‌تری از دمای هوا حول آنها ارائه ندهند.
حسگرهای تماسی برای نگهداری خواندن دقیق دما در یک اتاق کارآمدتر هستند. اما آنها قادرند به شما بگویند چقدر گرم یا سرد در محلی که شما ایستاده یا نشسته‌اید، است.